Crkva Svetog Marka u Beogradu je srpska pravoslavna crkva smeštena na Tašmajdanu.Građena je od 1931. do 1940. godine u neposrednoj blizini stare crkve iz 1835. godine, prema planovima arhitekata Petra i Branka Krstića. Oblikovana je u duhu arhitekture srpsko-vizantijskog stila. Po opštem graditeljskom rešenju, arhitektonskim formama i polihromiji fasada, ovaj hram je najsrodniji manastiru Gračanici. Opremanje i ukrašavanje hrama još nije završeno.

U južnom delu naosa nalazi se sarkofag sa kostima cara Dušana, koje su prenesene iz njegove zadužbine manastira sv. Arhanđela kod Prizrena. Na severnoj strani je grobnica od belog mermera u kojoj su sahranjeni zemni ostaci patrijarha Germana Đorića. Poslednji kralj iz dinastije Obrenovića kralj Aleksandar Obrenović i njegova žena Draga Mašin su sahranjeni u kripti crkve. U crkvi se čuva jedna od najbogatijih zbirki srpskih ikona 18. i 19. veka.

Na mestu gde se nalazi današnja crkva svetog Marka na Tašmajdanu, 1830. godine, pročitan je sultanov hatišerif o priznavanju autonomije Srbiji unutar turske carevine. Na istom mestu stajala je stara crkva koju je podigao knez Miloš, te na taj način obeležio to istorijsko mesto. Stara crkva je uništena u bombardovanju Beeograda 1941. godine, ostaci su uklonjeni 1942. godine.